Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

vrijdag 2 december 2016

15 jaar

Alweer een jaar voorbij meisje. En nu ben je vijftien jaar. En net zoals voorgaande jaren toen je negen, tien, elf, twaalf, dertien en veertien jaar oud werd, wil ik nu weer iets aan je schrijven. En hoewel er veel hetzelfde is als voorgaande jaren, is er één ding behoorlijk veranderd.

Je ergert je namelijk nogal snel aan mij. En niet alleen als ik commentaar op je lever, maar ook als ik je wil helpen, zelfs als je mij vraagt of ik je wil helpen of als ik een arm om je heen leg als je naast me op de bank zit. Of je vraagt me of ik nog even bij je kom voor je gaat slapen, maar als ik dan kom, word ik met een hooghartige houding begroet en kan ik binnen 30 seconden weer vertrekken.

Eerst werd ik er boos om, daarna verdrietig en nu reageer ik net zo als jij doet. En daar word jij dan boos om of verdrietig. Maar gelukkig hebben we je vader nog. Want waar ik (heel) veel fout doe in jouw ogen, kan hij diezelfde dingen wel tegen jou zeggen, zonder dat je boos wordt. En dat doet hij dan ook. En dat heeft er toe geleid dat als ik op jouw manier reageer, jij naar jezelf kijkt en daarna hebben we dan weer echt contact. Dan haal je diep adem en word je weer de lieve versie van jezelf. Nog niet altijd met volle overtuiging, maar dan gaan we in ieder geval niet met ruzie uit elkaar.

En van dit alles heb ik ook weer geleerd. Dat ik me minder met jou moet bemoeien, maar ook dat boos worden geen zin heeft en dat verdrietig worden ook niet helpt. En dat ik niet altijd moet denken dat het aan mij ligt als iemand lelijk doet tegen mij. Want dat is na ruim veertig jaar nog steeds het geval, denken dat het aan mij ligt. En zo help jij je moeder. En natuurlijk blijf ik jou helpen. Als je het toelaat.....

Maar het allerbelangrijkste is dat we gewoon verschrikkelijk veel van elkaar houden en dat we gelukkig nog altijd vaker samen lachen dan samen huilen. En ik hoop dat we dat nog heel vaak blijven doen: Samen lachen!!!

Lieve meid, van harte gefeliciteerd met je vijftiende verjaardag. Ik hou van je!!!!


Geen opmerkingen: