Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zaterdag 18 maart 2017

Tweede Reestdaltocht Balkbrug

Vandaag ging ik samen met Mams op stap. Het overgrote deel van onze wandelvrienden ging naar Winsum (FR), maar wij besloten om het dichter bij huis te houden. En omdat ik nog een berg werk heb liggen, hielden we het vandaag bij 20 km.

Toen we in Balkbrug aankwamen, vertrokken net de eerste wandelaars. Wij hadden nog even werk met inschrijven, toiletbezoek en gamaschen aantrekken voor we op pad gingen, maar tegen half 9 waren we toch zover.

We werden direct het bos in gestuurd en daar zouden we ook het grootste deel van de tocht blijven. We staken de diverse keren de Reest over, dat ging met droge voeten, maar op de bospaden was het af en toe zoeken naar een droge oversteek. Het SWOS-gehalte was weer erg hoog. Maar het was vooral genieten. Wat is het Reestdal toch een prachtig gebied. Na een ruime 8 km kwamen we bij de eerste rustpost en we besloten om daar een bakkie te doen. We namen er een broodje bij en snoepten ook nog even van de walnoten die er stonden. Hoewel het erg gezellig was, hielden we een korte pauze, we hadden nog voldoende energie.


















Over het tweede deel van de route kan ik eigenlijk heel kort zijn. Genieten, genieten, genieten. En voor we het wisten waren we dan ook bij de tweede rust in molen de Star, op zo'n 13 km. Hier namen we een bakkie soep en maakten even een kletspraatje. Het was gezellig met de vrijwilligers en zij vertelden vol trots over "hun" molen. De soep smaakte goed en zo konden we met energie aan het laatste stuk van vandaag beginnen.

















En toen kwam het leukste deel van de tocht, hoewel er met het eerste ook helemaal niks mis was. Maar eerst mochten we over een aantal stapstenen naar de overkant van de Reest. En een paar stenen stonden net onder water. We moesten direct aan de Sjeik denken. Hij is niet zo'n held in dit soort oversteken. Maar we kwamen er al snel achter dat hij niet de enige is. Er waren ook nu wandelaars die met angst en beven overstaken.





Net na deze oversteek kwamen we bij de oude begraafplaats Ommerschans, onderdeel van De Maatschappij van Weldadigheid, waar nog een aantal hele oude grafstenen staan. Altijd bijzonder om op zo'n plaats rond te lopen.










Het grootste gedeelte van de begraafplaats is verworden tot bos en daar vervolgden we onze weg. Helemaal aan het einde zag ik ineens vanuit mijn ooghoek iets glinsteren. Er bleek daar nog een heel oud graf te liggen, waar een klein plasje water op lag dat glinsterde in de zon. Dat hebben we ook nog even van dichtbij bekeken.




Vanaf hier was het nog maar een klein stukje terug naar het startpunt. Het was nog wel een kleine uitdaging om daar met droge voeten te komen, maar ook dat lukte. Er stond een krappe 20 km op de teller.






Een prachtige SWOS-wandeling zat er weer op.

Geen opmerkingen: