En weer naar huis....

Maandag, de laatste dag van ons verblijf in Disney. Eerst ontbijten, daarna de auto volladen, afwasmachine aan, huisje op slot, sleutel in de bus en nog één keer naar het park. Ook nu waren we mooi op tijd. Het was nog een beetje mistig, maar de zon deed zijn best om door te komen en dan is de wereld toch wel erg mooi. 

 

 

 

We waren zelfs zo vroeg dat we drie keer achter elkaar in Space Mountain konden. En dat binnen een uur. Bij de oversteek naar de studio's liepen we wat vertraging op, waardoor er dit keer bij de Crush Coaster een wachtrij van 110 minuten was. Dat dus maar niet. Bij het Tower Hotel konden we met de fastpass een kaartje scoren voor een mooi tijdstip, precies na de stuntshow. Maar eerst bezochten we nog een keer de Arrow Smith Rollercoaster. Ook daar scoorden we nog een fastpasskaartje, in aansluiting op het Tower Hotel.

Na de eerste rit in de rollercoaster konden we in één run door naar de stuntshow. Prachtig, geweldig en spannend en ....... Nog veel meer. De kinderen zaten op het puntje van hun stoel, vooral toen een stuntman van het dak viel en toen de vlammen omhoog schoten.

 

 

 Na de stuntshow gingen we direct naar het Tower Hotel. Dit was een attractie met een vrije val, helaas voor dochterlief kwamen er ook geesten in het verhaal voor enne..... ze houdt niet van donker en geesten. Maar de vrije val vond ze geweldig. "Vooral die vlinders in mijn buik, mam."

Na deze ervaring gingen we weer naar Arrow Smith. Helaas had de medewerker bij het Tower Hotel de fastpass voor deze attractie ingenomen en dus konden we er niet in. En toen was voor dochterlief de maat vol. "Ik ben moe en ik wil naar huis." En daar was iedereen het mee-eens. We kochten nog een cadeautje voor oma, voor haar verjaardag en toen gingen we naar de auto.

 

 

In de thermoskannen zat koffie en thee, er lagen broodjes en ander lekkers en vol goede moed gingen we naar huis. Helaas kwamen we bij Antwerpen in de avondspits terecht en dat leverde een flinke vertraging op. Maar eindelijk, eindelijk waren we weer in Nederland.

De kinderen kregen gelijk een belangrijke opdracht. Op zoek gaan naar zo'n grote gele M. Net toen dochterlief het opgaf: "Als er nu niet binnen tien minuten een Mac komt, dan ga ik slapen!!!!!!!" zagen we een grote gele M verschijnen. Dit was net voor Nijmegen, dus we hebben er wel lang op moeten wachten.

In deze Mac was een sportbaan. Een circuit met springen en kruipen en een tijdklok, dus het wandelmannetje en dochterlief konden hun overtollige energie kwijt. Natuurlijk werd keer op keer het PR verbeterd. Na nog één laatste keer stapten we weer in de auto. Met een volle maag vervolgden we onze reis. Binnen vijf minuten sliep dochterlief. En een uurtje later waren we thuis. Erg moe, maar met fantastische herinneringen en een auto vol souvenirs.

Meer Disney

Zondag lukte het wel om op tijd weg te gaan. Om 9.00 uur waren we op het park. Dochterlief zag Mickey en dook direct de rij in om met hem op de foto te gaan en een handtekening te scoren. Daarna volgde een ritje in Space Mountain.

Daarna splitsten we. De mannen gingen naar het spookhuis, de vrouwen gingen op handtekeningenjacht. Als eerste troffen we Winnie de Pooh. We sloten aan in de rij en kletsten gezellig met elkaar. Vervolgens liepen we een rondje en toen kwam  de parade langs. we hadden geluk, want alle figuren stapten van de trein en namen de tijd voor foto's en een enkele ook voor handtekeningen. Tegen het einde van de parade troffen we de mannen weer.

Toen werd het tijd voor een hapje en een drankje. Daarna gingen we naar de studio's. We wilden in de Crush Coaster, maar de wachttijd was daar 85 minuten, dat was iets te veel. Gelukkig troffen we Sally (van Monsters en Co) en Mary Poppins en Bert voor foto's en handtekeningen. We namen nog een bakkie, verbaasden ons over die akelig rooie en appels en vervolgden ons pad.

Het wandelmannetje wilde nog een keer naar de pirates of the Caribean, maar dochterlief liet zich niet overhalen, dus scheidden onze wegen zich weer. Samen met dochterlief bezocht ik de grotten onder Crusoe-eiland. Maar die waren donker, dus dat was geen succes. Toen beklommen we het Crusoe-eiland en dat was fantastisch.

Vervolgens liepen we naar Fantasyland. Dochterlief wilde graag in de teacups, maar dat draait mij net iets teveel, dus gingen we maar naar het labyrinth van Alice in Wonderland. tot onze grote verwondering kregen we een sms dat de mannen al weer buiten stonden, dus na korte tijd sloten zij zich bij ons aan.

We kochten nog een paar cadeautjes en toen waren we het eigenlijk wel zat. De dag van gisteren had er behoorlijk ingehakt. Vroeg op en dan nog lang dwalen door de supermarkt. We besloten dus om op tijd terug te gaan naar ons huisje.

Daar aangekomen gingen de kindertjes naar buiten en daar hebben ze uren gespeeld. Gesjouwd met boomstammen, bladeren verzameld en daar een hut van gebouwd, met keuken en vuurplaats, visvijver en wat al niet meer. Na een broodje hamburger en een warme douche was het vroeg bedtijd.

Morgen nog een kort bezoek aan Disney en dan weer naar huis.

Feestje 2

De zaterdag wilden we vroeg naar het park. Wij als hotelgasten mochten tenslotte eerder dan de dagjesmensen het park op, dus daar wilden we wel gebruik van maken. Helaas mislukte dit jammerlijk. We kregen de deur van het huisje niet dicht.

Uiteindelijk lukte het wel, maar dit leverde zoveel oponthoud op, dat we pas om 10.00 uur op de parkeerplaats stonden. We besloten om eerst maar eens een nieuwe poging te doen bij de mijnwerkers en dat lukte.

Het wandelmannetje leek het spookhuis wel wat, maar dochterlief zag dat niet zitten, dus gingen we eerst een andere kant op. We kwamen terecht bij de "Pirates of the Caribean" waar de wachtrij slecht 10 minuten betrof.

 

Dochterlief vond het niks, maar het wandelmannetje was razend enthousiast. Bij Indiana Jones kwam alles weer goed, want daar genoot iedereen van.

Vervolgens besloten we naar de studio's te gaan. Als eerste kwamen we daar Minnie Mouse tegen. Dochterlief wilde met haar op de foto en papa was zo goed om dan maar een handtekeningenboekje en een pen aan te schaffen voor haar. Dochterlief glom van oor tot oor en vol goede moed gingen we op weg naar de volgende attractie.

Armageddon, een reis met een raket. Dochterlief vond de inslag van de meteoriet niet leuk, het vuur te heet en de spetters te koud en het was nog donker ook. (Had ik al gezegd dat ze niet zo gek is op donker???)

Aan de andere kant is ze wel gek op snelheid, over de kop gaan en spektakel, dus de Arrow Smith Rollercoaster viel enorm in de smaak. Ook hier in de rij werden we getroffen door een technische storing, aan alle kanten liepen mensen weg, maar wij konden nergens tussendoor en bleven dus maar even staan. Dit werd beloond want binnen twee minuten was de storing verholpen en de rij gehalveerd. We stonden ineens bijna vooraan!!!! Bij het verlaten van de studio's troffen we Pluto ook nog, dus handtekening nummer twee was binnen.

Omdat we nog boodschappen moesten doen, gingen we niet al te laat weg. Net naast EuroDisney zit een winkelcentrum waar dachten even boodschappen te kunnen doen. Nou dat even kun je weglaten. Wat een enorm winkelcentrum. Met enorm veel winkels en een nog enormere supermarkt. Voor je daar gevonden hebt wat je zoekt........ En zoveel hadden we niet nodig. Wat te eten voor de zaterdag- en zondagavond en de drankvoorraad aanvullen. Daar hebben we dus zeker drie kwartier overgedaan om dat te vinden. Dochterlief en wandelmannetje waren het sp..gzat en zijn ergens gaan zitten met de mededeling dat we ze maar moesten ophalen als we alles hadden.

Om een uur of 6 waren we weer in ons huisje. Daar hebben we iets gedronken, een spelletje gespeeld, gelezen, tv gekeken en gegeten. Dochterlief ging erg vroeg naar bed, het wandelmannetje iets later en wij vlak daarna. Morgen toch maar proberen om echt op tijd weg te gaan.

Feestje

En toen was het zover. Vrijdagmorgen om 6 uur vertrokken we naar EuroDisney ter ere van ons twaalf-en-half-jarig huwelijk. Het wandelmannetje en dochterlief waren spontaan klaarwakker toen we ze wekten. Op schooldagen gaat dat vaak veel moeizamer. We reden lekker door en aten onze eerste broodjes in de auto met daarbij een kopje koffie of thee.

Bij Antwerpen kwamen we terecht in het laatste restje file van de ochtendspits, maar gelukkig leverde dit niet veel vertraging op. Een maal voorbij Antwerpen hielden we onze eerste pauze. In het restaurant had het wandelmannetje al wel zin in pizza, maar daar vonden wij het nog niet de juiste tijd voor.

Na een rondje plassen, benen strekken en een bakkie met iets lekkers, gingen we weer verder. Op naar Frankrijk. Ondertussen kwam het zonnetje af en toe om het hoekje gluren en zagen we de temperatuur oplopen. Dat zag er goed uit dus. Zonder problemen reden we Frankrijk binnen en al snel zaten we op de tolweg A1. Daar reed het heerlijk door, de zon deed steeds beter zijn best en de temperatuur bleef oplopen. Zoveel dat wij tijdens de tweede pauze zonder jas stonden te genieten van het zonnetje, terwijl de Fransen naast ons nog van winterjas, muts en handschoenen waren voorzien. Het wandelmannetje had een parcours voor zichzelf uitgezet, waarbij gerend, geklommen, gesprongen en gekropen moest worden. Dochterlief volgde en zo raakten ze mooi wat energie kwijt.

Na deze stop besloten we om in één ruk door te rijden naar de Davy Crockett Ranch, ons onderkomen voor de komende dagen. Gelukkig was dat niet meer zover en om één uur stonden we voor de slagboom. Bij de receptie waren we snel aan de beurt en omdat we pas om 4 uur ons "chalet" konden betreden, reden we snel door naar het park. Om twee uur stond de auto op de parkeerplaats en kon het grote avontuur beginnen.

Na een spectaculaire rit in Space Mountain, waar dochterlief tijdens het wachten in de schemerige ruimte vroeg of het echt niet eng was, stapten er twee zeer enthousiaste kinderen uit de wagentjes. Het was cool, kicken, vetgaaf en ........ nog veel meer. Op weg naar de mijnwerkersachtbaan kwam er een parade langs, dus die hebben we ook gelijk even meegepikt. Tijdens het wachten bleek er een storing te zijn en die kon niet meer verholpen. Toen hebben we maar besloten om naar ons onderkomen te gaan. Het was tenslotte een lange dag geweest en we hadden nog 3 dagen te gaan.

Genieten

O, die heerlijke eerste vakantiedag. Lang in je pyama rondlopen, ongekamde haren, een chaos op de vloer, van binnen naar buiten naar binnen naar buiten naar binnen en omgekeerd. Kortom niets moet, alles mag. Dat is Genieten!!!